1 ﻳﻜﻲ از روشﻫﺎی ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻴﻜﺮواﻟﻴﺎف ﻛﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ اﻳﻦ اﻟﻴﺎف را ﺗﺴﻬﻴﻞ ﻧﻤﻮده، اﺳﺘﻔﺎده از اﻟﻴﺎف ﺟﺰﻳﺮه در درﻳﺎاﺳﺖ . در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺳﻌﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﻬﻴﻨﻪ ﺣﻞ ﻛﺮدن ﭘﻠﻴﻤﺮ درﻳﺎ از ﻧﻈﺮ ﻏﻠﻈﺖ و زﻣﺎن ﻋﻤﻞ در ﺳﻮد و ﻧﻘﻄﻪ ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ ﺣﻞﺷﺪن ﭘﻠﻴﻤﺮ درﻳﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﻪ روش اﻧﺪازهﮔﻴﺮی درﺻﺪ ﻛﺎﻫﺶ وزن در اﺛﺮ ﻋﻤﻞ ﺑﺎ ﺳﻮد، ﻋﻜﺲﻫﺎی ﺣﺎﺻﻞ از ﻣﻴﻜﺮوﺳﻜﻮپ ﻧﻮری و ﻟﻜﻪﮔﺬاری ﺑﻪوﺳﻴﻠﻪ رﻧﮕﺰای ﻛﺎﺗﻴﻮﻧﻴﻚ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮔﺮدد و ﻣﺰاﻳﺎ و ﻣﻌﺎﻳﺐ ﻫﺮ روش ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﻮد ﺑﻌﺪ از ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ ﺣﻞ ﺷﺪن ﭘﻠﻴﻤﺮ درﻳﺎ و ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﻬﻴﻨﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺣﻞ ﺷﺪن، ﺑﺮﺧﻲ از ﺧﻮاص ﭘﺎرﭼﻪ از ﻗﺒﻴﻞ وزن واﺣﺪ ﺳﻄﺢ، ﺿﺨﺎﻣﺖ، ﭼﮕﺎﻟﻲ ﺣﺠﻤﻲ، درﺻﺪ ﺟﻤﻊﺷﺪﮔﻲ، ﺗﺮاﻛﻢ ﺗﺎر و ﭘﻮد، آوﻳﺰش، ﺟﺬب رﻃﻮﺑﺖ، ﻧﻔﻮذﭘﺬﻳﺮی ﻫﻮا و اﺳﺘﺤﻜﺎم ﭘﺎرﭼﻪ ﻗﺒﻞ و ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ ﺑﺎ ﺳﻮد اﻧﺪازهﮔﻴﺮی و ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺷﺪﻧﺪ؛ و دﻻﻳﻞ اﻳﺠﺎد ﺗﻐﻴﻴﺮات در ﺧﻮاص ﻣﺰﺑﻮر ، ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه از روشﻫﺎی ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮده ﺷﺪه ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻲﺳﺎزد ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﻬﻴﻨﻪ ، ﻋﻤﻞ در ﺳﻮد 11g/l در دﻣﺎی ﺟﻮش ﺑﻪ ﻣﺪت 45 دﻗﻴﻘﻪ اﺳﺖ. از ﺑﻴﻦ روشﻫﺎی ﺑﻪﻛﺎر رﻓﺘﻪ، روش ﻛﺎﻫﺶ وزن روش ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮای ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ ﺣﻞ ﭘﻠﻴﻤﺮ درﻳﺎ ی ﭘﺎرﭼﻪ ﻣﺨﻠﻮط ﺑﺎ ﭘﻠﻲاﺳﺘﺮ (PET) ﻧﻴﺴﺖ، و دو روش دﻳﮕﺮ ﻣﻨﺎﺳﺐﺗﺮﻧﺪ .ﭘﺲ از زدودن ﭘﻠﻴﻤﺮ درﻳﺎ، ﺗﺮاﻛﻢ، وزن واﺣﺪ ﺳﻄﺢ و ﺿﺨﺎﻣﺖ ﭘﺎرﭼﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺑﺮوز ﺟﻤﻊ ﺷﺪﮔﻲ ﭘﻠﻲاﺳﺘﺮ در ﻣﺤﻴﻂ ﻗﻠﻴﺎﻳﻲ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ. ﺟﺬب رﻃﻮﺑﺖ و ﻧﻔﻮذﭘﺬﻳﺮی ﭘﺎرﭼﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اﻳﺠﺎد ﻣﻨﺎﻓﺬ ﺑﺎز در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﭘﺎرﭼﻪ ﺑﻌﺪ از ﺣﻞ ﺷﺪن ﭘﻠﻴﻤﺮ درﻳﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﻨﺪ. اﺳﺘﺤﻜﺎم ﭘﺎرﭼﻪ ﺑﻌﺪ از زدودن ﭘﻠﻴﻤﺮ درﻳﺎ ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻢ ﻛﻮﭘﻠﻲاﺳﺘﺮ در اﺳﺘﺤﻜﺎم ﭘﺎرﭼﻪ اﺳﺖ .

واژهﻫﺎی ﻛﻠﻴﺪی: ﻣﻴﻜﺮواﻟﻴﺎف، اﻟﻴﺎف درﻳﺎ – ﺟﺰﻳﺮه، ﭘﻠﻲاﺳﺘﺮ، ﻛﻮﭘﻠﻲاﺳﺘﺮ

دانلود

مدیر سایت یکشنبه 1 اردیبهشت‌ماه سال 1392 ساعت 10:48 ب.ظ