واردات پوشاک قاچاق به اندازه ای سهل و آسان شده است که دیگر نیازی نیست چمدان ها را بسته و چند روزی به مرزهای غربی یا جنوبی رفت برای آوردن چند دست کت و شلوار ترک یا لباس بچه زارا و البسه زنانه چینی؛ کافی است فهرست اجناسی که می خواهید را به قاچاقچیان پوشاک و البسه بدهید و بر سر قیمت هم به توافق برسید،

آنها محموله پوشاک و پارچه قاچاق را صحیح و سالم به هر نقطه از ایران که بخواهید با کانتینر حمل کرده و بار را در مغازه تحویل می دهند؛ برای آنکه خیالتان هم راحت باشد که پولتان خورده نمی شود و جنس قاچاق هم به دست دیگری نمی رسد، راه حل دیده شده است؛ قاچاقچی پوشاک یک فقره چک ضمانت به ارزش دو تا سه برابر ارزش محموله به خریدار داده و تضمین می دهد که بار را بی کم و کاست تحویل دهد.

قاچاق پوشاک و پارچه و البسه حالا دیگر سرقفلی دارد و محموله های قاچاق به راحتی بار کانتیرها شده و در جاده های کشور طی طریق کرده و به مقصد می رسند. کانتینرهایی که گفته می شود به سیستم های ماهواره ای و GPS نیز مجهز هستند و با اسکورت کامل از مبدأ بارگیری و در مقصد که عمدتا شهرهای بزرگ هستند تخلیه می شوند. آمار کشفیات ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز نشان می دهد در سال 89 بیش از 830 میلیارد ریال پوشاک قاچاق کشف شده است و با میزان کشفیات سال 88 که رقمی در حدود 260 میلیارد ریال بود فاصله زیادی گرفته است.

آنگونه که مسوولان این ستاد اعلام می کنند، قاچاق پوشاک 4 برابر قاچاق پارچه است و بیشترین میزان قاچاق در این بخش به لحاظ ارزشی به ترتیب به لباس های بچه گانه ، زنانه ، کت و شلوار و لباس زیر اختصاص دارد.

روایت ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز از عاملان قاچاق پوشاک و البسه در نوع خود جالب است؛ مسوولان این ستاد مدعی هستند که بیشترین حجم پوشاک قاچاق توسط مسافران وارد کشور می شود و کالای چمدانی بازیگر اصلی قاچاق پوشاک به ایران است؛ادعایی که اگر کنار حجم گسترده پوشاک قاچاق کشف شده قرار بگیرد باورپذیری آن قدری مشکل است چرا که بعید به نظر می رسد که بخش عمده ای از واردات 830 میلیارد ریال قاچاق کشف شده در سال گذشته را متوجه مسافران ورودی به کشور دانست.

وقتی گزارش ها و آمار ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز و نیز گمرک ایران بیشتر مورد بررسی قرار می گیرد، زوایای دیگری از روند قاچاق پوشاک و البسه به ایران نمایان می شود؛ بر اساس این گزارش های رسمی، در 5 سال گذشته نسبت واردات رسمی به کشفیات قاچاق به شدت کاهش یافته است.

آمار سازمان توسعه تجارت ایران نیز نشان می دهد که قاچاق پارچه به کشور حدود 13 برابر آمار واردات رسمی است. از سوی دیگر نیروی انتظامی اعلام کرده است که در بهترین حالت قاچاق کشف شده تنها یک سوم آمار قاچاق واقعی است. به این ترتیب می توان نتیجه گرفت که آمار قاچاق پارچه به کشور حدود 40 برابر واردات رسمی آن است و این در حالی است که براساس آمارهای موجود در وزارت صنعت،معدن و تجارت، کارخانه های بافندگی پارچه در کشور در سال 1387 تنها توانستند 800 میلیون متر مربع تولید داشته باشند. از سوی دیگر،برآوردها حاکی از این است که نزدیک به نیمی از قاچاق کالا به کشور ( 3 تا 14 میلیارد دلار) شامل نساجی و پوشاک می شود. بررسی میزان و نوع کالاهای وارداتی (قانونی و غیرقانونی) در مرزهای ورودی، بازارچه های مرزی و مناطق آزاد نیز نشان می دهد که بین 50تا 80 درصد از آنها را منسوجات و پوشاک تشکیل می دهد.

گفته می شود قاچاق پوشاک و البسه به ایران سازمان یافته است؛ از حمل و جابه جایی محموله های عظیم پوشاک و پارچه قاچاق گرفته تا جابه جایی پول های رد و بدل شده این بازار در سیستم بانکی کشور؛ و شاید بی دلیل نباشد این ادعای ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز که قاچاق پوشاک و البسه در رتبه دوم قاچاق به کشور جای دارد و قفسه های فروشگاه های کوچک و بزرگ لباس در تهران و شهرهای ایران که پر است از البسه قاچاق مهر تأییدی است بر این ادعا

منبع:

http://itema.ir/fa-IR/news/970/

مدیر سایت دوشنبه 16 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 02:07 ق.ظ