مهندسی نساجی گیلان:. گیل تکس

مهندسی نساجی گیلان:. گیل تکس

سایت تخصصی نساجی و پوشاک
مهندسی نساجی گیلان:. گیل تکس

مهندسی نساجی گیلان:. گیل تکس

سایت تخصصی نساجی و پوشاک

کاروتزر پدر الیاف مصنوعی جهان

کاروتزر پدر الیاف مصنوعی جهان           

کاروتزر، شیمیدان آمریکایی است که 27 آوریل سال 1896 میلادی متولد شد. او توانست برای نخستین بار به فناوری ساخت نایلون دست یابد. این ماده پلاستیکی مصنوعی که از پلی‌آمیدهایی با وزن مولکولی بالا ساخته می‌شود، اولین الیاف پلیمری مصنوعی است که در سال 1938 میلادی به صورت تجاری تولید شد.

بسیاری بر این باورند که فناوری ساخت و تولید نایلون، بنیانگذار صنعت تولید الیاف مصنوعی در سطح جهان بوده است. این محقق پس از دستیابی به این موفقیت، به تحقیقات خود در زمینه شیمی آلی در دانشگاه‌های ایلی‌نویز و هاروارد ادامه داد و توانست به نتایج ارزشمند و قابل توجهی در این زمینه دست یابد.
سال 1928 میلادی کاروتزر به سرپرستی تیم تحقیقاتی شرکت بزرگ دوپونت دمورس که مجموعه طرح‌هایی را در زمینه شیمی آلی در دستور کار خود قرار داده بود، منصوب شد.

کاروتزر درباره ساختار ترکیباتی با وزن مولکولی بالا و چگونگی تغییر آرایش آنها در نتیجه پلیمریزاسیون و ترکیب با ذرات دیگر به تحقیق پرداخت. بدون تردید، نتایج به دست آمده از این تحقیقات که از طرح‌های پژوهشی بسیار مهم بوده است، نقش بسیار مهمی در دستیابی به روش ساخت الیاف نایلونی طبیعی داشته است. به طور کلی الیاف مصنوعی علی‌رغم این که از بسیاری جهات از خواصی مشابه الیاف مصنوعی نظیر الیاف پشمی، پنبه‌ای، ابریشمی و همچنین نوعی لاستیک مصنوعی موسوم به نئوپرن که از وینیل استیلن مشتق می‌شود، برخوردار هستند از بسیاری جهات بسیار بهتر و دارای خواص و ویژگی‌هایی هستند که می‌تواند در گسترش زمینه‌های کاربرد آنها در زندگی روزمره ما انسان‌ها تاثیرگذار باشد.


نئوپرن‌ها گروهی از ترکیبات شیمیایی از خانواده الاستومرها یا کشپارها هستند. این گروه از مواد در حقیقت ترکیبات آلی مصنوعی لاستیک مانندی هستند که وزن مولکولی بسیار بالایی داشته و از ترکیب شیمیایی ترکیبات ساده‌تر ساخته می‌شوند. از این ماده در ساخت تخت کفش، لوله‌های پلاستیکی مخصوص آبیاری و آبپاشی و چسب که در مقایسه با لاستیک طبیعی از مقاومت بیشتری در برابر مواد نفتی، حلال‌ها، گرما و هوازدگی برخوردار باشد، استفاده می‌شود.


نئوپرن نخستین بار در سال 1931 میلادی تهیه و ساخته شد که همزمان با آن ساخت مواد لاستیکی مصنوعی نیز در ایالات متحده آمریکا با استقبال چشمگیری مواجه شده بود. معمولا برای افزایش استحکام این ترکیب از اکسیدمنگنز یا اکسید روی استفاده می‌شود. اگرچه قیمت بسیار بالای این نوع ترکیبات، کاربرد آنها در ساخت لاستیک خودرو را با محدودیت‌هایی مواجه ساخته است، اما با توجه به این که این ترکیبات از مقاومت مناسبی در برابر مواد شیمیایی و همچنین اکسیداسیون برخوردار هستند امروزه از این ماده در ساخت بسیاری از ابزارها و در زمینه‌های تخصصی استفاده می‌شود.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد