عبداله احراری*
چندی قبل در مطلبی تحت عنوان دوران فله بافی به پایان رسید ضمن اظهارنگرانی از افزایش قیمت مواد اولیه فرش بر برخی ابعاد مثبت ناشی از این موضوع نیزتاکید گردید. اکنون در کنار افزایش قیمت مواد اولیه، دستمزد بافندگان فرش نیز در بسیاری از مناطق افزایش یافته و افزایش قیمت مواد اولیه و دستمزد بافندگان باعث افزایش قیمت تمام شده فرش شده و عرضه را بالاخص بر فله‌بافان تنگ کرده است!

تشکل‌های دولتی و شبه‌دولتی تولیدکننده و عرضه‌کننده فرش دستباف حدود 5درصد از فله‌بافان را تحت پوشش دارند، اگر عملکرد آنان در دو دهه اخیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد ممکن است از نظر تحقق اهداف درون سازمانی خودشان به دستاوردهایی رسیده باشند، ولی قطعا این فعالیت برای فرش دستباف و منافع کلان و ملی ما نه تنها دستاورد مثبتی نداشته که در اکثر موارد با گسترش فله‌بافی موجبات رکود قالی ایرانی را فراهم و در عین حال میلیاردها تومان از منابع ملی و دولتی حیف و میل شده است. اگر تا چندی قبل بدلایل مختلف منجمله وجود نیروی کار در روستاهای مناطق محروم برخی تشکل‌های دولتی و شبه‌دولتی میتوانستند با استفاده از اعتبارات دولتی و پرداخت دستمزد مختصری به بافندگان به تولید و تجارت فرش بپردازد و در مقابل بخش خصوصی حتی مانورهایی هم بدهند (و در مواردی انان را فراری هم دهند) اما به نظر میرسد که امروز علیرغم استفاده از اعتبارات دولتی و برخی رانت‌ها، نفس این تشکل‌ها درعرضه تولید و تجارت فرش به شماره افتاده و باید هرچه سریعتر فعالیت‌های خود در زمینه تولید فرش را متوقف و کار تولید فرش را به اهل فن بسپارند.
یقینا معاونت تولید مرکز ملی فرش اینگونه تشکل‌های دولتی و شبه‌دولتی را شناخته و از نزدیک با فعالیت‌های آنان آشناست لذا پیشنهاد میگردد مرکز ملی فرش ایران رایزنی لازم را با این تشکل ها ( بالاخص تشکل‌های دولتی) در زمینه واگذاری کلیه فعالیت‌های تصدی‌گری آنان را به بخش خصوصی فراهم کند تا همگان از شرایط مساوی در تولید و تجارت فرش برخوردار شوندد.
سازمان‌ها و موسساتی که با هدف ایجاد اشتغال و افزایش درآمد بافندگانی را تحت پوشش دارند بهتر است بافندگان خود را به بخش خصوصی معرفی و خود به نظارت بر روابط بافنده و کارفرما بنشینند و حتی اعتبار دولتی که به بهانه قالیبافی هزینه میشود را اگر بلاعوض ونقدا به خانوادهای تحت پوشش پرداخت کنند هم از دیدگاه منافع ملی و هم برای ارتقای فرش ایران بهتر خواهد بود حداقل فایده برای دولت نیز کوچک‌سازی این سازمان‌ها خواهد بود.
البته اگر این کار با تاخیر انجام شود با توجه به افزایش دستمزدها بافندگان تحت پوشش این تشکل‌ها در مدت زمان بسیار کوتاهی پراکنده و خود بخود جذب بخش خصوصی خواهند شد، از طرف دیگر سازمان متبوعه تحمل ضرر و زیان مداوم را نخواهد داشت لذا در صورتیکه این کار با برنامه‌ریزی و توسط خود این تشکل‌ها بصورت آبرومندانه انجام شود بسیار بهتر خواهد بو

مدیر سایت یکشنبه 1 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 02:54 ب.ظ